صـــــــورة الحـــأئــــط

اليوم الاول

علقت الصورة على الحائط و انتظرت بجوارها فى محاولة للفت أنظار الزملاء اليها لعلنا نستطيع أن نقدم اى شىء- و لو بسيط- للمساعدة، و وضعت أمامها الصندوق.

- يتجمع الزملاء أمام الصورة-

زميل 1: ياه إيه البشاعة دى معقول ده بيحصل لاطفالنا فى الاقصى الواحد مش قادر يبص للصورة

زميل 2: مش لاطفالنا بس لكن كمان بيحصل لشبات و شباب و شيوخ و ... و

زميل 3 : فعلا كل ده بيحصل و الصورة دى مجرد نقطة فى بحر من اللى جارى فعلا على شان كدا لازم نساعد

زميل 1: طب بس و احنا فى أدينا ايه نعمله

زميل 2: ممكن نصدرلهم حجارة ده لو الحجارة من البيوت و المبانى اللى بتهد مش مكفية

زميل 1: لالالا ما يصحش كدا احنا ها نهرج

زميل 2: أمال عايزنا نعمل أيه ، فى أيه فى إيدينا و معملناهوش

زميل 3

: ندعليهم، من كل قلوبنا إن ربنا يسكنهم فسيح جناته

زميل 1: مش ممكن كدا يا جماعة الاطفال بتتقتل و الحرمات بعتدى عليها و أنتوا قاعدين تهرجوا و تضحكوا

زميل 2: ماهو من قلة الحيلة لاحنا نقدر نحارب ولا حتى نقاوم معاهم وله يمكن عايزنا نديهم سلاح لا سمح الله وده مش ممكن طبعا لاننا بنشجع السلام

زميل 1: نفكر بدل ما نهرج ماهو أكيد فى حاجة نقدر نعملها لو حطينا إيدينا فى إيد بعض... نعمل ايه؟ آه نديهم فلوس

زميل 3 : ده من العلاوة برضه

زميل 2: وبعدين ؟! أنا موافق الفلوس فكرة كويسة أنا هأبدا بنفسى و ها أجمع من كل كل الزملاء و مش مهم يكون قليل المهم اهى حاجة وهو زى ما بيقولوا نزايه تسند الزير

و فى آخر اليوم -

زميل 2: إيه الاخبار

زميل 1: هايلة ما كنتش فاكر إن الصورة ها يكون لها التأثير ده كله الحصيلة النهاردة عال قوىاليوم الثانى

زميل 1: صباح الخير يلا يا جماعة مش عايزين نضيع وقت عايزين نجمع مبلغ أكثر من امبارح

زميل 2: صحيح يلا بينا

- و فى آخر اليوم-
زميل 2: ها طمنى

زميل 1: الحمد لله كل اللى يجيبه ربنا كويس صحيح الفلوس قلت شويه لكن- مش كتير- زى بعضه أى حاجة يمكن نقدر

نداوى و لو جزء صغير من جراح الاقصى
اليوم الثالث: - امام الصور-

زميل 2: صباح الفل حمد لله على السلامة أخيرا وصلت

زميل 3: ايه مالك جاى مفوق عليه مده ليه

زميل 2: أصل أنت فاتك نص عمرك يعنى كان لازم تغيب امبارح

زميل 3: ليه ايه اللى حصل يعنى الدنيا اتهدت وله يهودى مات

زميل 2: لا يا راجل مش للدرجة دى ، امبارح حصلت خناقة بين المدير و الواد اللى اتعين جديد ومسكه بهدله و مسح

بكرامته الارض
زميل 3: المدير؟

زميل 2 : لا يأخى الواد الجديد

زميل 4 : قادما من بعيد - مقاطعا فى استنكار- ياه ايه الصوره دى أنتوا ازاى مستحملين تقفوا قدامها ببساطه كدا

زميل 3: وده ماله راخر على الصبح

زميل 2: سيبك منه اصله جديد بكره يتعود ، أكملك الحكايه و يعدين

زميل 4 :و بعدين ايه ياجماعه حد يشوف العنف و الخراب ده كله و الاطفال الى بتتقتل ويبقى ليه نفس ياكل و يشرب ولا كإن فى حاجة حاصلة!!! لإ ده انتوا كمان بتضحكوا و بتتكلموا كإنه عادى يعنى
- و ينظر اليهم باستغراب ويضع يديه فى جيبه و يخرج كل ما فيه و يضعه فى الصندوق-زميل 2: - مبتسما ببلاهة و هو ينظر لزميل 4 - مش قلتلك جديد ، سيبك و تعال نكمل فى حته تانيه احسن حد يسمعنا

زميل 3: و الصندوق ؟

زميل 2: سيبك اهو اللى ها يعدى ها يحط فيه التبرع ونبقى نعدى ناخده وله لازم نعدى عليهم كل مره

زميل 3: صح علىرأئيك ، كمل كمل

اليوم الاخير

زميل 1: ياه الواحد تعب قوى أنا مروح
زميل 2: - مستنكرا- ياسلام و الصندوق! مين ها يروح يجيب الفلوس منهزميل 1: أنت طبعازميل 2: لا ياعم مش رايح أنت رحت امبارح هو كل يوم انا؟زميل 1: يعنى هو لازم أنا ، اقولك تعالى نروح إحنا الاتنين- وواقفا فى ذهول أما الصندوق صامتين ، لان الصندوق ببساطه كان فارغا-